ตลอดช่วงเช้าของวันที่ 30 พฤศจิกายน 2553 มีเสียงปืนดังจากฝั่งพม่าอย่างต่อเนื่อง  มีชาวบ้านเริ่มทะยอยข้ามชายแดนเพื่อหนีตายเข้ามาฝั่งไทย จำนวน 569 คน เป็นเด็ก 227 คน และผู้ใหญ่ 342 คน ซึ่งผู้หนีภัยที่เข้ามาใหม่นี้ ส่วนหนึ่งเป็นกลุ่มที่เพิ่งเดินทางกลับไปก่อนหน้านั้นเพียงวันเดียว แต่เมื่อเกิดการยิงปะทะกันขึ้นอีก
จึงไม่อาจเดินทางต่อไปยังหมู่บ้านตน ต้องเดินทางย้อนกลับมาอีก โดยเข้ามาพักพิงอยู่ที่พื้นที่ใกล้วัดมหาวงก์ บ้านแม่โกนเกน อ. แม่สอด จ.ตาก โดยมีหน่วยงานภาครัฐและเอกชนต่าง ๆ ได้รุดเข้ามาให้ความช่วยเหลือ

เจ้าหน้าที่โคเออร์เข้าเยี่ยมเยียนให้กำลังใจแก่ผู้หนีภัย โดยเฉพาะผู้ด้อยโอกาส และทำการสอบถามประวัติครอบครัว เพื่อให้การสนับสนุนสิ่งของใช้ที่จำเป็น อีกทั้งในกรณีที่สมาชิกในครอบครัวเกิดพลัดหลงกันระหว่างหนีภัย จะสามารถตรวจสอบพบและช่วยให้ได้กลับมาอยู่ร่วมกัน

โคเออร์ให้การดูแลเด็ก ๆ และพามาหาหน่วยควบคุมโรคมาลาเรียเพื่อรับการตรวจรักษา

ผู้หนีภัยปลอดภัยในพื้นที่พักพิงแห่งใหม่

ผู้หนีภัยที่เข้ามาเมื่อวันที่ 30 พฤศจิกายนนี้ ได้รับแจกยาสีพันและแปรงสีฟันเพื่อสุขภาพปากและฟันทันที